Dziś mam dla Was kilka kadrów z pięknych okolic. Jest taki rejon Polski, gdzie rzadko jeżdżę i ciągle sobie obiecuję, że w końcu się wybiorę i poznam lepiej.
Góry Izerskie i Karkonosze, bo o nich mowa, odwiedziłam w pierwszą tegoroczną majówkę. Ponieważ mówię zawsze, że moje zdjęcia są jak ser i muszą dojrzeć, dzielę się nimi teraz. Wydaje mi się, że ten rejon nie jest licznie odwiedzany przez turystów, a szkoda bo nie tylko krajobraz jest interesujący, ale i architektura.
Domy, które widzicie na zdjęciach znajdują się w gminie Stara Kamienica. Są to chaty wiejskie o konstrukcji przysłupowo-zrębowej. Zachowane do dziś tego typu budynki można spotkać w rejonie Dolnego Śląska, północnych Czech i w Niemczech. Na ogół domy przysłupowe są piętrowe, z poddaszem i dachem dwuspadowym krytym gontem lub łupkiem. Widoczne na elewacji piętra belki ułożone krzyżowo to tak zwana konstrukcja ryglowa. Przestrzeń między belkami wypełniano mchem, słomą lub gliną. W tych chatach dach spoczywa bezpośrednio na przysłupach czyli łukowatych podporach otaczających drewnianą izbę zrębową.
Domy stawiano z reguły na planie prostokąta z licznymi przybudówkami, a wewnątrz dzieliły je przelotowe sienie. Z reguły umieszczano w nich duże piece służące do ogrzewania pomieszczeń i gotowania. W budynku znajdowała się zarówno część mieszkalna, jak i warsztat lub pomieszczenia dla zwierząt.
Podczas spacerów spotykaliśmy zarówno zadbane domy o takiej konstrukcji, jak i zaniedbane, wręcz rozpadające się, ale nadal zamieszkałe. Ich widok był wręcz bolesny. Nie będę ich Wam pokazywała. Pozostańmy przy ładniejszych widokach.
Po drodze natknęliśmy się także na przygotowania do wesela.
A także na takiego dumnego osobnika. To chyba on koncertował gdy piliśmy poranną kawę by dobudzić się przed zajęciami jogi.
Wiosna w tym rejonie była bardziej nieśmiała niż na naszych nizinnych terenach.
Na Śnieżce nadal leżało sporo śniegu.
Wiedzieliście, że w tym rejonie kręcono jedną z części “Opowieści z Narnii”?
